Mijn bedrijf heet niet voor niets ‘Tussen Taal en Tekst’. Er gebeurt namelijk bij menigeen nogal wat in het proces om van woorden (taal) een begrijpelijke tekst te maken. Ik schrijf niet alleen zelf, maar redigeer ook regelmatig teksten van anderen. Het kritisch nakijken en verbeteren van een geschreven tekst vind ik minstens zo leuk. En hoe groter de gemaakte fouten, hoe groter mijn toegevoegde waarde. Ik deel graag wat tips om je te behoeden voor enkele veelvoorkomende tekstgebreken.
Het voordeel als je zelf de tekst schrijft, is dat je geen kennis aan mij (of een andere schrijver) hoeft over te dragen. Kennis is echter maar de helft van het verhaal. Je wilt ook nog dat die kennis bij de lezer overkomt en liefst zonder al te grote taalblunders. Ik zie in de teksten die ik redigeer regelmatig dezelfde missers voorbijkomen (nee, niet: voorbij komen). Naast het geliefde gebruik van onterechte hoofdletters (zie ook Kapitale(n) fouten) worden onderstaande woorden vaak verkeerd geschreven.
Daarnaast zie ik vaak woorden als losse woorden geschreven, die in het Nederlands gewoon één woord zijn, zoals gebruikmaken (en dus niet: gebruik maken) of tekortkomen (niet: tekort komen).
En ten slotte (niet tenslotte, wat ‘per slot van rekening’ betekent 😉 ) het verschil tussen tenminste en ten minste. Want waar gebruikmaken gewoon altijd één woord is, kun je bij tenminste kiezen. De betekenis is echter wel heel anders. Tenminste betekent ‘althans’ (Dat vind ik tenminste) en ten minste betekent ‘minstens’ (Dat kost je ten minste twee euro).
Misschien wil je hier wel helemaal niet mee bezig zijn en ben je al blij als er iets op papier staat. Dan mag je al het bovenstaande ook weer gelijk vergeten en je teksten aan mij voorleggen voor een review. Ik kijk er te allen tijde met plezier naar!