Vroeger keek ik graag naar Thea & Theo en hun fameuze programma ‘Kreatief met Kurk’. Een heerlijke parodie op de Teleac-cursus ‘Kreatief met karton’. Zelf ben ik verre van creatief. Op de basisschool moest je bij mij al niet aankomen met breien, borduren of kleien. Ik heb er het geduld niet voor en mijn brein zet ergens niet aan tot grensverleggende creaties. Inmiddels maak je me best blij met het schilderen (of eerder ‘sauzen’) van een muurtje, maar dat is het dan ook wel.

Ik was dan ook verbaasd, toen ik vorig jaar mijn bedrijf inschreef bij de Kamer van Koophandel. ‘Schrijven en overige scheppende kunst’ stond er op het papier. Mijn vak in één adem genoemd met scheppende kunst! Nou, als dat geen creativiteit schreeuwt, weet ik het ook niet meer. Toen ik erover nadacht, bleek het toch minder gek. Ik zag creatief altijd als iets dat vooral een visueel mooi of apart resultaat oplevert. Maar het vergt vaak ook de nodige creativiteit om tot mooie, pakkende teksten te komen.

Ik schreef het al eerder: schrijven is verbanden leggen, inleven, schrappen, nieuwsgierig zijn en tussen de regels door lezen. Maar het is ook creatief omgaan met woorden, zinnen, constructies en structuren. De ene keer omdat de tekst een maximumaantal pagina’s of woorden mag hebben. Dan weer omdat je de lezer wilt verrassen (of juist niet). Ik heb geen pasklaar format voor een interview, verhaal of tekst. Ik zoek altijd naar wat bijzonder is in dít specifieke verhaal of document. En welke stijl past bij het doel van de tekst en de persoon of organisatie over wie het gaat. Dat betekent soms wel vijf verschillende varianten van een woord of zin. Of – na een nachtje slapen – ineens de ideale kapstok hebben en de volgende ochtend de hele tekst omgooien.

Conclusie: ik ben zeker creatief, maar dan met taal! Was ook nog een leuke bedrijfsnaam geweest: Creatief met Taal 🙂